ฉันสะดุ้ง ตื่นจากฝันร้ายกลางดึก เฮ้อ! นี้มันอะไรกันเนี่ยฉันฝันแบบนี้มายี่สิบสามสิบรอบแล้วน่ะ(มันมากกว่านั้นอีก) และทุกครั้งที่ฉันฝันนั้นความฝันมันค่อยๆชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เหมือนมันเพิ่งเกิดเมื่อกี้ ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างท้องฟ้าตอนกลางคืนนี้มันมืดมาก แถมกลุ่มเมฆก็เคลื่อนตัวมาบังหน้าต่างห้องฉันอย่างกะจงใจจะไม่ให้มี แสงใดๆส่องเข้ามาในห้องได้ น่ากลัวน่ะเนี่ยเปิดไฟดีกว่า อ้าว! มาดับอะไรตอนนี้เนี่ย เปรี้ยง! กรี้ดดดด! เสียงฟ้าผ่าทำให้ฉันรู้ว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไร แสงจากฟ้าผ่าทำให้ฉันเห็นเงาตัวเคลื่อนผ่านไป ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่มากๆเลยน่ะ ปัง ปัง ปัง เสียงไรอ่า ถ้าเป็นพ่อกับแม่ท่านก็คงเข้ามาแล้วมั้ง แต่นี้ใครล่ะลงไปดูดีไหม ปัง ปัง ปัง ใครเนี่ย ฉันเดินลงไปด้านล่างรุ้สึก หวิว หวิว อารายกันเนี่ย เอ๊ะ! เสียงเคาะประตูหายไปแล้วไปนอนต่อดีกว่า ปัง ปัง ปัง กรี้ดดดด! แล้วใครมาเคาะประตูบ้านฉันเนี่ย ตามงตาแมวก็ไม่มี แง แง ปัง ปัง ปังเอางี้แล้วกัน นับหนึ่งสามแล้วค่อยเปิด ฮึ่บ หนึ่ง~ สอง~ สาม ผ่าง! ลมแรงมากเลยอ่าแล้วนั้นอะไรอ่ะ กรี้ดดด! ช่วยด้วยผีหลอก เฮ้ย! คุณผมไม่ใช่ผีครับ ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม ม่า