Guest
Username:
Password:
Jamsai
มากกว่ารัก
LOVE
With Love
ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก
everY
overgraY
Jamsai Love Series
JLS+
Enter Books
Heart Work
สินค้า Non-book
PreOrders
อื่นๆ
>
Enter HERE
Cookie
Moonlight
Life Vaccine
ท่องเที่ยว
Print On Demand
Dreamland Of Love
Sweet Asian
Magic Cafe' Love
Jamsai Light Novel
Enter Light Novel
Magic Cafe'
ปกิณกะ
Book Wave (การ์ตูนสำหรับเด็กและเยาวชน)
สินค้าทั้งหมด
ชื่อเรื่อง
นักเขียน-นักแปล
หน้าแรก
>
แบ่งกันอ่าน
>
อ่านเรื่อง
>
อ่านตอน
อ่านเรื่อง
ชื่อเรื่อง :
My Prince รักมากมายเจ้าชายของฉัน
ชื่อผู้แต่ง :
cupcakeberry
ชื่อตอน :
ตอนที่ 2 กบในชมรมวิทย์ฯ
ตอนที่ :
2
อัพเดทเมื่อ :
08/09/2554 20:39:37
เข้าชม :
811
เนื้อเรื่อง
ระหว่างกลับบ้าน...
เอ๊ะ!!!นั้นมันแคโรไลน์ของเจ้าชายนี่นา( ความจริงเป็นแค่จักรยานธรรมดาแอบตั้งชื่อเอง) แล้วเจ้าชายก็กำลังเดินมาคนอะไรน่าน่าจูบชะมัด คงกำลังจะกลับบ้านแน่เลย ^_^”
“เจ้าชายจ๋า” ฉันวิ่งเข้าไปกระโดดกอดเจ้าชาย >__<”
“เหวอออออ อะไรของเธอปล่อยฉันนะยัยบ้า” เจ้าชายทำหน้าตกใจแบบนี้น่ารักจัง >////<
“คำถามคนดังขอถามหน่อยดาราที่เจ้าชายชอบคือใคร”
“ปล่อยนะนี่เธอมากอดฉันทำไมเธอเป็นผู้หญิงนะหัดรักนวลสงวนตัวซะบ้างเซ่...” ถ้าไม่ใช่นายฉันก็ไม่กอดหรอกย่ะ ชิ!!
“ไม่ปล่อยจนกว่าเจ้าชายจะบอก” ฉันยังดื้อกอดเจ้าชายแน่น เรื่องอะไรจะยอมง่าย ๆ กันเล่า+++
“แล้วเธอจะถามไปทำไมกันเล่า” เจ้าชายพยายามแกะมือปลาหมึกของฉันออกแต่ไม่มีทางซะหรอก ฮ่าๆๆๆ
“เถอะน่า ถ้าไม่บอกก็ไม่ปล่อยนะเอ้า” ฉันยื่นข้อเสนอ เจ้าชายทำหน้าเอือมระอา
“ก็ได้ๆ Oliver Sykes”
“ไม่ได้ๆ นั้นมันผู้ชายนี่น่าฉันก็อ้างอิงเลียนแบบไม่ได้นะสิ”
“งั้นก็ ริกกี้ มาร์ด” -*-
“ใครเหรอ ช่างมัน จดๆๆ” ฉันจดข้อมูลไว้เพื่อเอาไว้เลี่ยนแบบบ้าง ฮิฮิ
“พอใจแล้วใช่มั๊ยฉันจะได้กลับสักที”
“เดี๋ยวก่อนยังมีคำถามอยู่” ฉันวิ่งไปคจับมือเจ้าชายแต่เค้าสะบัดมือฉันออก
“เธอนี่มันนี่รำคาญจริงๆ เลย ถูกปฏิเสธแล้วยังมาตื้ออีก”
“ก็ฉันชอ....”
“กล้าพูดได้ยังไงว่าชอบทั้งที่เธอรู้จักแค่หน้าตาของฉันแท้ๆ”
“ฉันรู้ว่านายเป็นคนดีฉันถึงได้ชอบนายไง”
“แต่ฉันจำไม่ได้ว่าเคยดีกับเธอ”
“.....”
“เธอมันก็แค่คนที่ชอบคนที่หน้าตาเหมือนกันนั้นเหล่ะอย่ามาเสแสร้งหน่อยเลย ฮึ” เจ้าชายยิ้มเหยียดมาให้แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ เพราะฉันรู้จักตัวตนที่แท้จริงของนาย แล้วฉันก็นึกถึงเรื่องบางอย่างออก
“กบไง”
“....”
“จำเรื่องกบในชมรมวิทย์ฯ ที่หายไปอาทิตย์ก่อนจนต้องถูกยกเลิกได้มั๊ย” เจ้าชายทำหน้างงๆ
“วันก่อนฉันตั้งใจจะไปขโมยกบ เพราะรุ่นพี่บอว่ามันเป็นความชอบส่วนตัวของอาจารย์ที่ชอบเอากบมาชำแหละ ฉันทนไม่ได้ที่ต้องเห็นกบพวกนั้นตายไปอย่างไร้เหตุผล แบบนั้นมันโหดร้ายเกินไป ฉันตั้งใจจะเอาไปปล่อย
“....”
“แต่พอไปถึงกบพวกนั้นก็หายไปแล้ว พอตอนกลับบ้านฉันก็เห็นเจ้าชายกำลังปล่อยกบพวกนั้นลงแม่น้ำอยู่ ฉันดีใจมากเลยนะที่เจ้าชายรู้สึกเหมือนฉัน แล้วฉันก็ยังได้เห็นรอยยิ้มที่แท้จริงของเจ้าชายด้วยนะ”
“....” เจ้าชายดูจะตกใจนิด ๆ เจ้าชายหลุบหน้าลงไม่ยอมสบตาแล้วตวาดใส่ฉัน
“ฉะ ฉันก็ คะ แค่จะแกล้งคนในชมรมเล่นต่างหากล่ะ”
“แล้วก็ยังมีบางมุมที่คนอื่นไม่เห็นแน่ เช่นช่วยเพื่อนที่ไม่สบายทำเวรรึว่าจะตอนที่ทานข้าวซะเกลี้ยงจาน
แล้วก็
[email protected]
#!~^%$
”
“พอได้แล้วน่า แต่ยังไงเธอก็คงจะไม่ปฏิเสธใช่มั๊ยว่าเธอชอบหน้าตาฉันที่สุด”
“อืม มันก็ใช่อยู่อ่านะ”
“แต่ฉันเกียจหน้าตาแบบนี้ที่สุด” หา???? มีมนุษย์โลกนี้ที่ไหนบ้างที่ไม่อยากได้หน้าตาเพอร์เฟคแบบนี้เนี่ย
“ทำไมล่ะ”
“ฉันเกียจคนที่ชอบแค่หน้าตาเท่านั้น ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เข้ามาหาฉันส่วนใหญ่ก็แค่เพราะหน้าตาเท่านั้นไม่ได้จริงใจกับฉันสักนิด แค่อยากคบไว้อวดเพื่อน” เจ้าชาย.... เจ้าชายทำหน้าเศร้าๆ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ฉันยิ้มให้เจ้าชายแล้วก็ตบไหล่เจ้าชายอย่างแรง ดังป๊าบ จนเจ้าชายทำหน้าเหวอ
“ไม่เห็นเป็นไรเลย หน้าตาของเจ้าชายนะเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขนะรู้มั๊ยเวลาที่ฉันเห็นเจ้าชายฉันก็มักจะลืมเรื่องแย่ๆ ของวันนั้นไปทันทีเลย ฉันเห็นเจ้าชายแล้วมีความสุขออก”
“....” เจ้าชายทำหน้านิ่งแล้ว เดินหนีฉันไป นี่ฉันพูดอะไรให้เจ้าชายโกรธรึเปล่าฉันจึงวิ่งไปดักหน้าเจ้าชายเอาไว้
“นี่เจ้าชายโกรธอะไรฉันอีกล่ะ” หน้าของเจ้าชายแดงแปร๊ดด นี่เจ้าชายกำลังเขินอยู่เหรอ ให้ตายสิน่ารักเป็นบ้าเลย
“ทำไมหน้าแดงแบบนั้นล่ะ” ฉันแซวเจ้าชาย ฉันว่าฉันนี่มีบุญสุด ๆ ไปเลยแหะ ^_^’
“หนวกหูน่า ฉันจะกลับล่ะ” เจ้าชายรีบเดินดุ่มๆ ไป
“เดี๋ยวเจ้าชายฉันยังมีคำถาม กรี๊ดดดด” โครมมมม ทำไมฉันถึงได้สะดุดก้อนหินอันเท่าบ้านได้นะให้ตายสิ แล้วตอนนี้ฉันก็เริ่มจะรู้สึกว่า “โอ๊ยยย เจ็บ!!!!!T^T ”
แจ้งลบ
ข้อความ :
จากคุณ * :
จำนวนผู้ชมเว็บแจ่มใสขณะนี้: 591 ท่าน