2

ซ่า~.......

ของเหลวเย็นเจี๊ยบที่คาดว่าน่าจะเป็นน้ำ คงเป็นน้ำอยู่แล้วล่ะ เทลงรดหัวฉัน สะดุ้งตื่น

“ตื่นได้แล้วยัยแครอทขี้เซา”

เสียงหญิงวัยกลางคนพูดขึ้น ทำให้ฉันลืมตาตื่น

“แม่ O [] o”

แม่ยืนเท้าสะเอวมือข้างหนึ่งถือกระป๋องน้ำสีฟ้า ข้างๆมียัยคัพเค้กน้องสาวสุดน่ารักกับครัวซองน้องชายจอมเฮี้ยวยืนทำหน้าไว้อาลัยให้ฉันอยู่ข้างๆแม่

 “ก็แม่น่ะสิ นี่นึกบ้าอะไรมานอนเฝ้ารั้วบ้านเรียกเท่าไรก็ไม่ตื่น-_-++”

“แล้วแม่มาสาดทำไม หนูเปียกหมดแล้วเนี่ย>O<”

“รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเข้าเถอะ แฟนลูกมารอตั้งนานแล้ว แหม! มีฟงมีแฟนก้ไม่เคยบอกแม่^O^”

หา!!! O[]o ฟะแฟน บ้าไปแล้วแฟนเฟินที่ไหนก๊านนนนนน  ฉันวิ่งพรวดเข้าบ้าน ก็ต้องผงะเพราะในห้องรับแขก

มีนายหัวคาราเมลนั่งกดรีโหมตอยู่บนโซฟา

“อ๊ากกก!!! ไอหัวคาราหัวคาราเมล นายมาที่นี่ได้ไง>o<”

“ขับรถมาสิ ถามมาได้=_=++”

“ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ ออกไปๆ>O<” ฉันตะโกนลั่นบ้าน

“แครอท ลูกนี่ไม่มีมารยาทเลยนะ ไปไล่แฟนตัวเองได้ไง-_-^^ ขอโทษด้วยนะมินโฮ^^”

แม่โค้งให้มินโฮ มินโฮโค้งกลับแล้วยิ้มหวานฉ่ำ

“แม่ เขาไม่ใช่แฟนหนูนะ”

“ยอมรับหน่อยสิพี่แค มีแฟนก็ไม่มีใครว่าหรอก^-^”คัพเค้กเอ่ยยิ้มแป้น ระริกน่าดูเลยนะนิสัยบ้าคนหล่อยังไม่เปลี่ยน

“ใช่ๆ ไม่ต้องเขินหรอกพี่แค^^”ครัวซองเดินเข้ามาตบไหล่ฉัน นี่นายก็เป็นไปกับเขาด้วยหรอTOT ทุกคนในบ้านเป็นอะไรกันหมดเนี่ยยยย แง คิดถึงพ่อง่ะ ถ้าพ่อไม่ต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ พ่อต้องเข้าข้างฉันแน่ๆ เพราะพ่อรักฉันที่สุด แง พ่อจ๋าหนูรักพ่อTT-TT

“นี่นาย บอกไปสิว่าไม่ใช่แฟน>O<”ฉันกระซิบนายมินโฮ แต่เขากับลอยหน้าลอยตา ฮึ่ยๆ กวนๆ>_<**

“เดี๋ยวหนูกับครัวซองไปเรียนพิเศษก่อนนะแม่ พี่แคดูแลแฟนพี่ดีๆล่ะหน้าหล่ออย่างนี้หายากนะอิจฉาอิอิ ไปก่อนนะสวัสดีทุกคน” 2พี่น้องเดินจากบ้านไป มันน่านักๆ เออแต่ว่าฉันก็ต้องไปทำงานพิเศษที่ร้านCoffee Cafeเหมือนกันนิ

“แม่หนูไปทำงานก่อนนะสวัสดี”ฉันจะเดินขึ้นห้องเพื่อไปเปลี่ยนชุดแต่มือหนากลับจับข้อมือฉันไว้

“ทำงานที่ไหนเดี๋ยวไปส่ง^^”

“ไม่ต้องย่ะ-_-**”

 “นี่ทำหน้าบูดกับแฟนได้ไง ให้เขาไปส่งสิจะได้ไม่เปลือง-_-^^”

แม่นะแม่เจ้ากี้เจ้าการไม่เข้าท่า>O<

 ปังๆๆๆ...

ฉันเดินกระทืบเท้าปังๆเดินเข้ามาในร้านCoffee Cafe โดยมีนายมินโฮเดินตามหลังมาติดๆ

“เป็นอะไร แครอทหน้าบูดเป็นลูกมะเหงก”พี่จูน พี่ที่มารอเปลี่ยนกะกับฉันถามขึ้น

“แล้วนั่นใครแฟนหรอ หล่อมาแต่ไกล-_-”พี่จูนพูดแล้วมองไปที่มินโฮ

“ไม่ใช่นะๆ-O-”ฉันโบกมือปัดพัลวัน

“หน้าบูดมางี้สงสัยจะทะเลาะกับแฟนมา งั้นพี่ไม่กวนแล้วกลับก่อนนะบาย”พี่จูนเดินออกจากร้าน

“นี่ หัวคาราเมล นายมาทำอะไรที่บ้านฉัน-O-”

“เธอลืมโทรศัพท์ไว้ นี่ไง”เขาชูโทรศัพท์มือสองรุ่นดึกดำบรรพ์แล้วแกว่งไปมา ฉันคว้าหมับแล้วยัดเก็บใส่กระเป๋า

“เมื่อเช้านี่ตลกชะมัด ฉันจะเอาโทรศัพท์มาคืนเธอ เห็นเธอนอนคู่อยุ่กับหมาขี้เรื้อนหน้าบ้านฮ่าๆน้ำลายยืดเชียว ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่น จนฉันต้องไปเรียกแม่เธอแล้วก็...”

“พอได้แล้ว มันน่าขำนักรึไง” ฉันย่นคิ้ว

“ขอโทษน้า”เขาทำตาโตแก้มป่องอ้อนวอนอย่างสำนึกผิด น่ารักชะมัด

“เออ ให้อภัย เลิกทำเหอะเห็นแล้วทุเรศตา-_-^”

กรุ๊งกริ๊ง...

เสียงกระดิ่งหน้าประตูดังขึ้น ชายวัยกลางคนผลักประตูเข้ามา

“ลูกค้ามาแล้ว นายกลับไปเถอะ-_-”

“รับอะไรดีคะ^_^”

“เอสเปสโซแก้วนึง”

“ได้ค่า รอเดี๋ยวนะคะ^_^”

 ฉันยิ้มหวานให้ลูกค้า แล้วหันไปที่เครื่องชงกาแฟแต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“น้องๆ คาปูชิโน 1 สตรอเบอรีชีสเค้กหนึ่ง 1 ^_^”

“ได้ค่า^_^ เฮ้ยOoO นายยังไม่กลับอีกหรอ”ผู้ชายอะไรสั่งสตรอเบอรีชีสเค้ก-_-^^

“ฉันจะรอเธอจนกว่าจะเลิกงาน^_^”

“ชิ รอได้ก็รอไป-_-^++”

“นี่ค่า 79บาทค่ะ^_^”ฉันยื่นแก้วกาแฟให้ตาลุงนั่น พร้อมรับเงินค่ากาแฟ

“นี่ ขอสตรอเบอรีชีสเค้กอีกที่^O^”มินโฮสั่ง

“อร่อยล่ะสิ”

“ไม่เลย งั้นๆแหละ แต่กาแฟฝีมือเธอนี่อร่อยสุดๆเลย^-^”

“-///-”

“ฮ่าๆๆ^O^”

“ขำไรยะ-///-”

“ก็เธอหน้าแดง^^ เขินหรอ”

เคว้ง....

ช้อนชงกาแฟบินผ่านหัวเขาอย่างเฉียดเฉียว เขาก้มหัวหลบได้ทัน เขินบ้าเขินบอที่ไหนล่ะ(ยังไม่ยอมรับความจริง)

“โหย เล่นแรงอ่ะ แบบนี้พี่ชอบ^^”

“อีตาบ้า -///-”

ตอนนี้เวลา5โมงเย็น เป็นเวลาเลิกงานของฉัน ที่จะมีพนักงานอีกคนมาเปลี่ยนกะรอบดึก

“นี่ๆ นายหัวคาราเมล-_-”ฉันเอานิ้วจิ้มแขนเขาจึ๋งๆ เขานิ่งหลับตาพริ้มอยู่บนเก้าอี้ตัวนุ่ม ทีแรกนึกว่าเขาหลับแล้วลูกค้าจะหนี ปรากฏว่าลูกค้าสาวๆเพียบ

 “เฮ้ๆ ตื่นสิ-_-^” ฉันเอามือโบกตรงหน้าเขาไปมา แล้วเขย่าตัวอีกสองสามที ไม่ยอมตื่นแฮะขี้เซาจริงๆ

แล้วไอเดียสุดบรรเจิดก็ปิ๊งขึ้น ฉันดึงแก้มทั้งสองข้างข้างของเขาแล้วบิดไปมา

“ฮ่าๆๆ ถ้านายหน้าแบบคงหาแฟนยาก^O^”

แล้วฉันก็เอามือไปบีมแก้มของนายมินโฮจนปากจู๋ เป็นหมูอู๊ดๆ

“ยังไงหน้าก็ยังหล่อเหมือนเดิมแฮะ =_=^”

ฉันมองใบหน้ารูปไข่ ผิวพรรณขาวนวลเนียนปากแดงได้รูปจมูกโด่งเป็นสัน ใบหน้าหวานรับกับทรงผมสีคาราเมล

“น่ารักจัง” ใบหน้าของฉันค่อยๆเลื่อนเข้าไปไกลๆเขา จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน

“มาเปลี่ยนกะแล้วค่ะพี่^O^ กรี๊ดดดดดดด!!!พี่แคจะจูบผู้ชายO[]o”น้องแอนพนักงานที่จะมาเปลี่ยนกะร้องกรี๊ดลั่นร้าน

ทำให้ฉันชักใบหน้าออกทันที นี่ฉันกำลังจะทำอะไรเนี่ย สงสัยทำงานจนเบลอ+_+^^

“ขอโทษค่าT^T”น้องแอนวิ่งออกจากร้าน

“ชิ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย-_-^”คนตรงหน้าฉันพูดด้วยอารมณ์สุดเซ็ง

“หา OoO น นายตื่นตั้งแต่เมื่อไร>O<”

“ก็ตั้งแต่คำว่า น่ารักจัง ^^”มินโฮพูดแล้วยิ้มทะเล้น

“O///O”ความอายค่อยไต่ขึ้นหน้าฉัน อ๊ากกกก อายยยย>O<

“เวลาเธอเขินนี่ น่ารักดีนะ^^”

แง่ง~

“โอ๊ยยยยย>Oo”

ฉันกระโดดงับหูนายหัวคาราเมลเพราะความเขินอาย-///-