ตอนที่ 21

 

ไม่นานนักหลังจากออกจากบ้านอันแสนสงบมา ฉันกับคริสก็ปาดซ้ายปาดขวาจนมาถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย  โฮกกก  TT[]TT  นี่ฉันคิดผิดคิดถูกกันนะที่ออกจากบ้านมา  ฮึ! สาบานได้ ฉันจะไม่นั่งรถนายนี่อีกเด็ดขาดเลย เฉียดตายสุดๆ  นี่ดีแค่ไหนแล้วที่นั่งมาถึงที่นี่ได้น่ะ =_=  แสดงความยินดีกันหน่อย ฉันคือผู้รอดชีวิตค่ะ!! -O-;;

 

“ฟู่ว~ ถึงซะที  นี่เซริส เธอรู้มั้ย ฉันไม่เคยให้คนซ้อนมาก่อนเลยนะ เธอเป็นคนแรก ^ ^”

 

=[]= คิดว่าพูดแบบนั้นแล้ว  ฉันจะดีใจเหรอยะ ฝันไปเถอะย่ะ!!  นายทำให้ฉันนั่งสั่นงกๆ  กลัวจนน้ำในกระเพาะจะเล็ดออกมาอยู่แล้วเนี่ย T_T

 

“เหอะ! ขอบคุณนะที่ให้ฉันเป็นคนแรกน่ะ  ว่าแต่  แล้วคนที่โทรมาหาฉันน่ะ เป็นใคร นายจะเก็บงำไว้อีกนานมะ ต้องให้ฉันไปเรียกโคนันมาสืบเลยมั้ย -_-”

 

ฉันพูดก่อนจะถอดหมวกกันน็อคสีชมพูแปร๋นออกและเดินมายืนเท้าสะเอวคุยกับนายคริสด้วยท่าทางหาเรื่อง  ฮึ! คนสวยฉุนค่ะ  ชวนมาแท้ๆ ยังจะส่งคนอื่นมารับอีก อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร แม่จะจับไปมัดกับรถไฟเลย จะได้รู้ซึ้งถึงความเร็วที่ฉันได้รับมา พูดแล้ว ขาสั่นเลยง่า TTOTT

 

“ฮ่าๆ ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ  เดี๋ยวมันก็คงมาแหละมั้ง  ฉันว่าเธอน่าจะเดาได้นะ  แต่ช่างเถอะ  เอาไงล่ะ เราจะรออยู่อย่างนี้อ่ะนะ”

 

นายคริสพูดด้วยท่าทีร่าเริง ชิ! น่าหมั่นไส้จริงๆ ทำหน้าระรื่นอยู่ได้ >~<

 

“นั่นสินะ  งั้นก็เข้าไปรอข้างในละกัน ถ้าเค้ามาคงโทรหานายเองล่ะมั้ง เราไปเล่นเครื่องเล่นกันเถอะ ไหนๆก็มาแล้ว ที่นี่ฉันยังเล่นเครื่องเล่นไม่ครบเลย อยากเล่นให้มันครบๆ นายไปเล่นเป็นเพื่อนฉันนะ”

 

ไม่รอฟังคำตอบ ฉันก็รีบคว้ามือนายคริสวิ่งเข้าไปซื้อตั๋วทันที  อ้อ ฉันยังไม่ได้บอกสินะ ว่าวันนี้น่ะ ฉันแต่งตัวยังไง ฮ่าๆ วันนี้ ฉันดัดผมสีดำขลับอันแสนภาคภูมิที่ยาวตรงๆของฉันให้เป็นเกลียวนิดๆ สวมเสื้อยืดแขนสั้นสีชมพู แล้วก็กางเกงยีนส์เข้ารูป กับรองเท้าผ้าใบคู่เก่งสีขาว ส่วนนายคริสน่ะ  ใส่เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวกับกางเกงยีนส์ และรองเท้าผ้าใบสีขาวเหมือนกัน  จะว่าไป เราสองคนแต่งตัวเข้ากันดีนะ ฮ่าๆ ต้องมีคนแอบคิดว่าฉันกะนายคริสเป็นแฟนกันแหงๆเลย พูดไปก็เขินเอง  =///=

 

“นี่  ดูท่าทางเธอจะชอบนะเนี่ย”

 

จู่ๆ นายคริสก็เอ่ยขึ้นหลังจากซื้อตั๋วเสร็จ

 

“ฮ่าๆ อื้ม ชอบสิ ฉันอยากจะมาเล่นนานแล้ว  แต่ว่าไม่ได้มาซะที  ยัยแพรน่ะ ไม่ชอบไปที่ที่แออัดแล้วก็คนเยอะๆ เราเลยไม่ค่อยได้มาที่แบบนี้กันน่ะ  จริงๆแล้วฉันชอบมาเที่ยวที่ๆตื่นเต้นๆแล้วก็สนุกๆแบบนี้ล่ะ มาทั้งทีก็เล่นให้มันเต็มที่สิ มีนายมาด้วยอย่างนี้ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องเล่นคนเดียว ขอบคุณนะ”

 

ฉันหันไปส่งยิ้มให้นายคริสก่อนจะหันไปมองหาเครื่องเล่นที่อยู่ใกล้ที่สุด อ๊า~ อยากเล่นใจจะขาดแล้ว >_< เซริส บุก!!

 

“เหรอ ฉันก็คิดเหมือนกันว่าเธอต้องชอบ ฮ่าๆ แต่ว่าไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันไม่ได้เป็นคนชวนเธอมา แค่มีหน้าที่รับเธอมาส่งเฉยๆ แต่ว่าระหว่างรอ  ฉันจะเล่นเป็นเพื่อนนะ”

 

ฉันกับนายคริสหันไปส่งยิ้มให้กัน ก่อนจะพากันไปเล่นเครื่องเล่นทั้งหลาย ทีละชิ้นๆจนเกือบครบหมด สาบานได้ ว่านานๆทีฉันจะมาสนุกสุดเหวี่ยงแบบนี้  ใครหนอเป็นคนชวนมา ต้องตบรางวัลซะหน่อยแล้ว >O< ( ทีตอนแรกล่ะจะทำร้ายเค้า - -* )

 

ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ และดูเหมือนพระอาทิตย์เริ่มจะตกจ๋อมลงสู่พื้นดินด้วยเช่นกัน  ว่าแต่ ไอคนที่มันโทรไปชวนฉัน  ทำไมมันถึงไม่มาสักทีล่ะเนี่ย =O=;;

 

“เอ่อ ขอพักหน่อยได้ไหม ฉันรู้สึกหิวน้ำมากเลยอ่า ขอไปซื้อน้ำก่อนนะ”

 

เพราะว่าเล่นเครื่องเล่นมามากและก็กรี๊ดจนเสียงแหบไปหมด ฉันจึงคิดว่าเราควรพักกันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นเสียงหวานๆของฉันจะต้องสลายกลายเป็นเสียงกระเทยถึกทึนแน่ๆ  T_T

 

“อื้อ เธอนั่งอยู่นี่แหละ เดี๋ยวฉันเป็นคนไปซื้อเอง ^ ^ ฉันเองก็คอแห้งเหมือนกัน  รอนี่ แปปนึงนะ”

 

คริสเอ่ยขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะดันฉันให้นั่งลงที่ม้านั่งไม้สีหรูแถมนั้น

 

“เอ่อ เอาตังค์ฉันไปสิ ฉันเลี้ยงเอง”

 

ฉันพูดก่อนจะยื่นตังค์จำนวนหนึ่งที่ควักออกมาจากกระเป๋าได้ แล้วยื่นให้คริส

 

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเอง เธอนั่งรอแปปนึงนะ”

 

คริสยื่นมือมาดันตังค์ในมือฉันออก ก่อนจะพูดยิ้มๆแล้วรีบวิ่งไปทันที  =_= หึ!  ก็ดีนะ ไม่เปลืองตังค์ดี เซริสช๊อบชอบของฟรีค่ะ >O<

 

เวลาผ่านไปไม่นานนัก นายคริสก็กลับมาพร้อมกับแก้วน้ำ 2 ใบ โอ้~ >_< ของฟรีๆ

 

“อ่ะ นี่ของเธอ  ฉันจำได้ว่าเธอชอบกินน้ำเขียว ฮ่าๆ ดื่มดีๆนะ ระวังเมา -_-”

 

“มุกอะไรของนายยะ -[]- ใครหน้าไหนมันจะไปเมาน้ำเขียว นายสิยะ เมา!!”

 

ฉันพูดทีเล่นทีจริงใส่นายคริส ก่อนจะคว้าน้ำเขียวแก้วปานกลางมาดูดๆ  อ๊า~ >O< ชื่นใจจังเยยยย

 

“ฮ่าๆ ชอบล่ะสิ ดูทำหน้าเข้า  เธอนี่ชอบทำหน้าตลกๆแบบนี้ตลอดเลยเนอะ ฮ่าๆ”

 

นายคริสปล่อยหัวเราะออกมา ก่อนจะนั่งลงข้างๆฉัน  ฉันหันไปมองค้อนๆใส่นายนั่นก่อนจะก้มลงดูดน้ำเขียวต่ออย่างไม่มีปากเสียงใดๆ  ชิ! ถ้าไม่ใช่เพราะนายเลี้ยงฉันนะ งานนี้มีเฮแน่ ฮึ่ม! >~<  มาว่าฉันหน้าตาตลกได้ไงอ่า ไม่ใช่ความจริงซักนิดเดียว >O< ไม่จริ๊งไม่จริงค่ะ!!

 

“เอ๊ะ จริงสิ ทำไมนายรู้ล่ะว่าฉันชอบน้ำเขียว  ไปรู้ตอนไหนหว่า ?”

 

เพราะนึกสงสัยขึ้นมาซะเฉยๆ  ฉันจึงเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งดูดน้ำเขียวจนหมดแก้วแล้ว  ( กินของเค้าหมดแล้วเพิ่งจะมานึกออกเนอะคนเรา - -* )

 

“อ๋อ ก็ตอนที่เราไปตามหาอลันกันไง  ตอนนั้นเธอหิวน้ำมากแล้วก็รีบวิ่งไปที่ร้านขายน้ำแถวนั้น แล้วก็สั่งน้ำเขียวแก้วโตมาดื่มใหญ่เลย แถมเธอยังโม้ใหญ่เลยนะ  ว่าเธอเคยดื่มน้ำเขียว 10 ขวดเลยอ่า  โห ฉันฟังแล้วแบบว่า นึกภาพตามเลย ‘ งั้นไส้เธอจะเขียวหมดรึเปล่านะ ’ ฉันคิดแบบนี้ล่ะ  ฮ่าๆ”

 

ฉันมองหน้านายคริสค้อนๆอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยหัวเราะออกมาเช่นกัน 

 

“ฮ้า~ วันนี้ก็สนุกดีนะ เที่ยวกับนายสนุกดี  ฉันเพิ่งจะเคยออกมาเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายแบบนี้นะ ฮ่าๆ นายเป็นคนแรกเลยนะ ^ ^”

 

ฉันพูดยิ้มๆให้นายคริสก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วหันมาหาคริส ซึ่งตอนนี้เค้ากำลังจ้องหน้าฉันอยู่  

 

“ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นล่ะ นายไม่สนุกเหรอ”

 

ถ้าใครมาเห็นสีหน้าเค้าตอนนี้ต้องคิดว่าเค้าจะร้องไห้แหงๆเลยอ่ะ  เกิดอะไรขึ้น!! -[]-

 

“ไม่หรอก วันนี้สนุกมากเลยนะ ฉันมีความสุขมากๆ ขอบใจเธอมากนะเซริส  ^ ^”

 

เอาอีกแล้ว  คริสทำสีหน้าเช่นเดียวกับวันนั้น วันที่เค้ามาส่งฉันที่หน้าบ้าน  นายเป็นอะไรน่ะ ?

 

“อื้อ ฉันก็มีความสุขเหมือนกัน ใครจะชวนมามันก็ไม่สำคัญแล้วล่ะ เค้าคงไม่มาแล้ว  เล่นกับนายก็สนุกดี เอ้อ จริงสิ! นี่เหลือเครื่องเล่นชิ้นสุดท้ายแล้วนะ ที่เรายังไม่ได้ขึ้นน่ะ”

 

“หือ ? อะไรอ่ะ ฉันว่าเราเล่นครบแล้วนะ”

 

“ก็ ไอ้นั่นไง ^O^”

 

ฉันพูดก่อนจะชี้นิ้วไปที่ชิงช้าสวรรค์ที่ตอนนี้เริ่มเปิดไฟกระพริบระยิบระยับสวยงามแล้ว  ฮ่าๆ ไม่อยากจะบอกนะ แต่ฉันกะจะขึ้นไอ้นี่ตอนเย็นๆนี่ล่ะ เห็นว่า ทุกเย็นที่สวนสนุกนี่จะจุดพุด้วย โอ้! ฉันอยากดู >O<

 

“อ๋อ นั่นสินะ เหลือเจ้านี่จริงๆด้วย”

 

คริสพูดก่อนจะหันมามองฉันด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจหรอกนะว่านายนี่เป็นอะไร เฮ้อ หวังว่าชิงช้าสวรรค์จะทำให้นายมีความสุขนะ =O=;;

 

“นี่ ไปนั่งกันเถอะ ดูเหมือนจะหมดรอบแล้วนะ ไปกันๆ >O<”

 

ฉันเอื้อมมือไปลากนายคริสเดินตรงดิ่งไปขึ้นชิงช้าสวรรค์อันแสนงดงามทันที >_< อยากเล่นๆๆ

 

ตอนนี้ฉันกับเค้าขึ้นมานั่งบนชิงช้าสวรรค์แล้ว  หลังจากขึ้นมานั่งได้ซักครู่ นายคริสก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ฉันจึงเลิกสนใจเค้า แล้วหันไปมองนอกหน้าต่างแทน  โว้~ ตอนเย็นสวยจริงๆด้วย >_< ดีนะที่เลือกมานั่งตอนเย็น กรี๊ดดดด เซริสชอบมากคร่า >O<

 

“นี่...”

 

จู่ๆนายคริสก็เอ่ยขึ้น

 

“หือ ? ว่าไง”

 

ฉันละสายตาจากวิวทิวทัศน์อันสวยงามข้างนอก แล้วหันกลับมามองคนตรงหน้าอย่างสนใจ

 

“คือว่า...เธอ...เอ่อ...ช่างมันเถอะ”

 

นายคริสพูดตะกุกตะกักก่อนจะตัดบทและเสมองออกไปนอกหน้าต่าง  โฮ้ย~ -[]- นายจะพูดอะไรก็พูดออกมาเซ่! เก็บเงียบไว้อย่างงี้  ฉันก็อยากรู้เซ่!! >[]< 

 

“พูดมาสิ”

 

ฉันพูดและจ้องมองไปที่นายคริส  เค้าหันมาสบตาฉันแวบนึง แล้วก็หันไปมองข้างนอกอีก  เออดี! นายไม่พูดก็อย่าพูด แล้วถ้าฉันดูวิวอยู่ก็อย่ามาขัดฉันนะ ชิ!! 

 

“เอ่อ...”

 

และไม่ทันที่ฉันจะทำอารมณ์ให้เคลิ้มไปกับวิวข้างนอก นายนั่นก็เอ่ยขึ้นขัดอีก -_-+ ถ้าคราวนี้นายไม่พูดฉันเอานายตายแน่!! นานๆทีฉันจะได้ขึ้นมาบนนี้นะ TT_TT

 

“ว่าไง!”

 

ฉันพูดตะคอกเสียงใส่นายนั่นด้วยความโมโห  พูดมาเซ่!! >O<

 

“เอ่อ คือว่า  วิวสวยเนอะ ^ ^;;”

 

=_=  เจริญเถอะ!! เรื่องแค่นี้อ่านะ

 

“อื้อ สวย!”

 

ฉันพูดปัดๆ ก่อนจะหันไปมองข้างนอกหน้าต่างอีกครั้ง โอ้! บนสุดแล้ว ว้าว~ สวยๆ มองจากนี่ เห็นถนนหนทางสุดลูกหูลูกตาเลย โอ้! ฉันชอบที่สุดเลยยย >O<

 

“ฉันชอบเธอ”

 

จู่ๆ คำพูดที่ไม่คาดฝันก็หลุดออกมาจากปากของคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉัน  O_O

 

“หา! นายว่าไงนะ”

 

ฉันย้ำอีกที เผื่อว่าที่ฉันได้ยินจะฟังผิด ตะกี้นายคริสกำลังบอกว่า เค้าชอบฉันงั้นเหรอ!! เป็นไปไม่ได้

 

“ฉันบอกว่า ฉัน – ชอบ – เธอ”

 

นายคริสพูด และมองฉันด้วยสายตาจริงจัง T_T ไม่ผิดแน่ ทั้งเสียงและภาพตรงกันเป๊ะ! แถมสายตาจริงจังที่นานๆทีจะเห็น ก็โผล่มาในกรณีนี้พอดิบพอดี

 

“เอ่อ...”

 

พูดไม่ออกค่ะ จะให้ฉันพูดยังไงดีล่ะ TT_TT เกิดมาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน  ไม่เคยมีใครบอกว่าชอบฉันแบบนี้ อ้ากกก ฉันต้องทำไงดี!!

 

“คือว่า...เธอไม่ต้องตอบหรอก ฉันรู้คำตอบนั้นดี เธอชอบอลันนี่นา ฉันแค่บอกเพราะว่าฉันอยากให้เธอรู้ไว้น่ะ  ^ ^ ไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวฉันก็เลิกชอบเธอได้ ไม่ยากหรอก ฉันก็เป็นแบบนี้ประจำแหละ”

 

นายคริสพูดยิ้มๆให้ฉัน   ฮือ...TT_TT นายพูดแบบนี้ รู้มั้ยว่าทำให้ฉันรู้สึกแปลบๆ ยังไงไม่รู้อ่ะ 

 

“เอ่อ...นายแน่ใจเหรอ”

 

TTOTT ฉันควรทำไงดี!!

 

“อื้อ แน่ใจสิ วันนี้ฉันมีความสุขมากเลยล่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว ^ ^”

 

ยิ่งฟังฉันก็รู้สึกแปลกๆ  เค้า...ชอบฉันได้ยังไงกัน

 

“อืม”

 

ตอนนี้สมองของฉันหยุดทำงานแล้ว  ทุกอย่างถูกปิดลงด้วยประโยคสั้นๆของคริสที่ว่า ‘ แค่นี้ก็พอแล้ว ’ และตอนนี้ ฉันก็ลงมาจากชิงช้าสวรรค์ด้วยความรู้สึกลอยๆ ตอนนี้ฉันกับคริส ไม่มีใครพูดอะไรเลย และดูเหมือนว่าเหตุการณ์นั้นจะทำให้เราคุยกันลำบากมากขึ้น

 

“ไอคริส!!”

 

และในขณะที่เราสองคนกำลังนั่งเงียบอยู่ที่ม้านั่ง  ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น  เสียงนั่นทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัว และนึกออก ใช่แล้ว! เสียงนี้แหละที่เป็นคนโทรไปชวนฉัน ใช่แล้ว เค้านั่นเอง...อลัน!!  

 

โปรดติดตามตอนต่อไป

 

I ‘ m F o o l : สวัสดีครับ วันนี้ก็ขออัพตอนนี้ซะเลย ตี 1 กับ 8 นาที  =_= รู้สึกว่า คนอ่านจะหลับหมดแล้ว 55+ คนแต่งยังไม่นอนครับ รู้สึกว่าจะเมาๆน้ำเขียวด้วย  -_-+

อ่า ตอนนี้ก็ได้รู้ความในใจของคริสแล้ว โอ้! แต่มันยังไม่จบแค่นี้ครับ! ฮ่าๆ ฉากน่าระทึกกำลังรอทุกท่านอยู่ที่ตอน 22 ครับ  โอ้! คนแต่งเมาได้ที่สุดๆ  ไม่รู้จะเอาไงดีแล้วเนี่ย  มันเริ่มมึนงงขึ้นทุกที  คนอ่านรู้สึกยังไงน้า คนแต่งคิดว่าตอนนี้ เป็นตอนที่ดีตอนนึงเลยนะ ตั้งแต่แต่งมา ชอบตอนนี้ครับ 55+

เอ่อ กำลังคิดอยู่ว่า ถ้าแต่งจบเรื่องแล้ว จะมี special สองตอนนะ จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรนั้น ก็ติดตามกันต่อไปครับ  แต่ต้องรอให้เรื่องนี้จบก่อนนะ คนแต่งค่อยแต่งตอนพิเศษ  55+

รู้สึกว่าตอนนี้ คริสจะมีบทเด่นขึ้นมานิดๆนะ  อ่านแล้วสงสารคริสกันรึเปล่า  TT_TT ฟูลโคดสงสารมันเลย  นี่ถ้าคนอ่านได้รู้ว่ามันทำอะไรนะ จะเศร้ากว่านี้อีก แต่ไม่รู้คนแต่งจะบรรยายดีพอรึเปล่า 55+ ยังไงก็ฝากกันติดตามไปจนถึงตอนจบนะครับ ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ ขอบคุณทุกๆคะแนนโหวต ซาบซึ้งใจจริงๆครับ  เจอกันตอนที่ 22 ครับ คนแต่งขอตัวไปเมาน้ำเขียวต่อละ 55+ บายคร๊าบบ ฝันดีครับ นักอ่านทุกท่าน อ้อๆ ถ้าใครมาอ่านตอนเช้า ก็อรุณสวสดิ์ครับผม >O<