ตอนที่ 21
ไม่นานนักหลังจากออกจากบ้านอันแสนสงบมา ฉันกับคริสก็ปาดซ้ายปาดขวาจนมาถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย โฮกกก TT[]TT นี่ฉันคิดผิดคิดถูกกันนะที่ออกจากบ้านมา ฮึ! สาบานได้ ฉันจะไม่นั่งรถนายนี่อีกเด็ดขาดเลย เฉียดตายสุดๆ นี่ดีแค่ไหนแล้วที่นั่งมาถึงที่นี่ได้น่ะ =_= แสดงความยินดีกันหน่อย ฉันคือผู้รอดชีวิตค่ะ!! -O-;;
“ฟู่ว~ ถึงซะที นี่เซริส เธอรู้มั้ย ฉันไม่เคยให้คนซ้อนมาก่อนเลยนะ เธอเป็นคนแรก ^ ^”
=[]= คิดว่าพูดแบบนั้นแล้ว ฉันจะดีใจเหรอยะ ฝันไปเถอะย่ะ!! นายทำให้ฉันนั่งสั่นงกๆ กลัวจนน้ำในกระเพาะจะเล็ดออกมาอยู่แล้วเนี่ย T_T
“เหอะ! ขอบคุณนะที่ให้ฉันเป็นคนแรกน่ะ ว่าแต่ แล้วคนที่โทรมาหาฉันน่ะ เป็นใคร นายจะเก็บงำไว้อีกนานมะ ต้องให้ฉันไปเรียกโคนันมาสืบเลยมั้ย -_-”
ฉันพูดก่อนจะถอดหมวกกันน็อคสีชมพูแปร๋นออกและเดินมายืนเท้าสะเอวคุยกับนายคริสด้วยท่าทางหาเรื่อง ฮึ! คนสวยฉุนค่ะ ชวนมาแท้ๆ ยังจะส่งคนอื่นมารับอีก อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร แม่จะจับไปมัดกับรถไฟเลย จะได้รู้ซึ้งถึงความเร็วที่ฉันได้รับมา พูดแล้ว ขาสั่นเลยง่า TTOTT
“ฮ่าๆ ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ เดี๋ยวมันก็คงมาแหละมั้ง ฉันว่าเธอน่าจะเดาได้นะ แต่ช่างเถอะ เอาไงล่ะ เราจะรออยู่อย่างนี้อ่ะนะ”
นายคริสพูดด้วยท่าทีร่าเริง ชิ! น่าหมั่นไส้จริงๆ ทำหน้าระรื่นอยู่ได้ >~<
“นั่นสินะ งั้นก็เข้าไปรอข้างในละกัน ถ้าเค้ามาคงโทรหานายเองล่ะมั้ง เราไปเล่นเครื่องเล่นกันเถอะ ไหนๆก็มาแล้ว ที่นี่ฉันยังเล่นเครื่องเล่นไม่ครบเลย อยากเล่นให้มันครบๆ นายไปเล่นเป็นเพื่อนฉันนะ”
ไม่รอฟังคำตอบ ฉันก็รีบคว้ามือนายคริสวิ่งเข้าไปซื้อตั๋วทันที อ้อ ฉันยังไม่ได้บอกสินะ ว่าวันนี้น่ะ ฉันแต่งตัวยังไง ฮ่าๆ วันนี้ ฉันดัดผมสีดำขลับอันแสนภาคภูมิที่ยาวตรงๆของฉันให้เป็นเกลียวนิดๆ สวมเสื้อยืดแขนสั้นสีชมพู แล้วก็กางเกงยีนส์เข้ารูป กับรองเท้าผ้าใบคู่เก่งสีขาว ส่วนนายคริสน่ะ ใส่เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวกับกางเกงยีนส์ และรองเท้าผ้าใบสีขาวเหมือนกัน จะว่าไป เราสองคนแต่งตัวเข้ากันดีนะ ฮ่าๆ ต้องมีคนแอบคิดว่าฉันกะนายคริสเป็นแฟนกันแหงๆเลย พูดไปก็เขินเอง =///=
“นี่ ดูท่าทางเธอจะชอบนะเนี่ย”
จู่ๆ นายคริสก็เอ่ยขึ้นหลังจากซื้อตั๋วเสร็จ
“ฮ่าๆ อื้ม ชอบสิ ฉันอยากจะมาเล่นนานแล้ว แต่ว่าไม่ได้มาซะที ยัยแพรน่ะ ไม่ชอบไปที่ที่แออัดแล้วก็คนเยอะๆ เราเลยไม่ค่อยได้มาที่แบบนี้กันน่ะ จริงๆแล้วฉันชอบมาเที่ยวที่ๆตื่นเต้นๆแล้วก็สนุกๆแบบนี้ล่ะ มาทั้งทีก็เล่นให้มันเต็มที่สิ มีนายมาด้วยอย่างนี้ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องเล่นคนเดียว ขอบคุณนะ”
ฉันหันไปส่งยิ้มให้นายคริสก่อนจะหันไปมองหาเครื่องเล่นที่อยู่ใกล้ที่สุด อ๊า~ อยากเล่นใจจะขาดแล้ว >_< เซริส บุก!!
“เหรอ ฉันก็คิดเหมือนกันว่าเธอต้องชอบ ฮ่าๆ แต่ว่าไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันไม่ได้เป็นคนชวนเธอมา แค่มีหน้าที่รับเธอมาส่งเฉยๆ แต่ว่าระหว่างรอ ฉันจะเล่นเป็นเพื่อนนะ”
ฉันกับนายคริสหันไปส่งยิ้มให้กัน ก่อนจะพากันไปเล่นเครื่องเล่นทั้งหลาย ทีละชิ้นๆจนเกือบครบหมด สาบานได้ ว่านานๆทีฉันจะมาสนุกสุดเหวี่ยงแบบนี้ ใครหนอเป็นคนชวนมา ต้องตบรางวัลซะหน่อยแล้ว >O< ( ทีตอนแรกล่ะจะทำร้ายเค้า - -* )
ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ และดูเหมือนพระอาทิตย์เริ่มจะตกจ๋อมลงสู่พื้นดินด้วยเช่นกัน ว่าแต่ ไอคนที่มันโทรไปชวนฉัน ทำไมมันถึงไม่มาสักทีล่ะเนี่ย =O=;;
“เอ่อ ขอพักหน่อยได้ไหม ฉันรู้สึกหิวน้ำมากเลยอ่า ขอไปซื้อน้ำก่อนนะ”
เพราะว่าเล่นเครื่องเล่นมามากและก็กรี๊ดจนเสียงแหบไปหมด ฉันจึงคิดว่าเราควรพักกันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นเสียงหวานๆของฉันจะต้องสลายกลายเป็นเสียงกระเทยถึกทึนแน่ๆ T_T
“อื้อ เธอนั่งอยู่นี่แหละ เดี๋ยวฉันเป็นคนไปซื้อเอง ^ ^ ฉันเองก็คอแห้งเหมือนกัน รอนี่ แปปนึงนะ”
คริสเอ่ยขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะดันฉันให้นั่งลงที่ม้านั่งไม้สีหรูแถมนั้น
“เอ่อ เอาตังค์ฉันไปสิ ฉันเลี้ยงเอง”
ฉันพูดก่อนจะยื่นตังค์จำนวนหนึ่งที่ควักออกมาจากกระเป๋าได้ แล้วยื่นให้คริส
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเอง เธอนั่งรอแปปนึงนะ”
คริสยื่นมือมาดันตังค์ในมือฉันออก ก่อนจะพูดยิ้มๆแล้วรีบวิ่งไปทันที =_= หึ! ก็ดีนะ ไม่เปลืองตังค์ดี เซริสช๊อบชอบของฟรีค่ะ >O<
เวลาผ่านไปไม่นานนัก นายคริสก็กลับมาพร้อมกับแก้วน้ำ 2 ใบ โอ้~ >_< ของฟรีๆ
“อ่ะ นี่ของเธอ ฉันจำได้ว่าเธอชอบกินน้ำเขียว ฮ่าๆ ดื่มดีๆนะ ระวังเมา -_-”
“มุกอะไรของนายยะ -[]- ใครหน้าไหนมันจะไปเมาน้ำเขียว นายสิยะ เมา!!”
ฉันพูดทีเล่นทีจริงใส่นายคริส ก่อนจะคว้าน้ำเขียวแก้วปานกลางมาดูดๆ อ๊า~ >O< ชื่นใจจังเยยยย
“ฮ่าๆ ชอบล่ะสิ ดูทำหน้าเข้า เธอนี่ชอบทำหน้าตลกๆแบบนี้ตลอดเลยเนอะ ฮ่าๆ”
นายคริสปล่อยหัวเราะออกมา ก่อนจะนั่งลงข้างๆฉัน ฉันหันไปมองค้อนๆใส่นายนั่นก่อนจะก้มลงดูดน้ำเขียวต่ออย่างไม่มีปากเสียงใดๆ ชิ! ถ้าไม่ใช่เพราะนายเลี้ยงฉันนะ งานนี้มีเฮแน่ ฮึ่ม! >~< มาว่าฉันหน้าตาตลกได้ไงอ่า ไม่ใช่ความจริงซักนิดเดียว >O< ไม่จริ๊งไม่จริงค่ะ!!
“เอ๊ะ จริงสิ ทำไมนายรู้ล่ะว่าฉันชอบน้ำเขียว ไปรู้ตอนไหนหว่า ?”
เพราะนึกสงสัยขึ้นมาซะเฉยๆ ฉันจึงเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งดูดน้ำเขียวจนหมดแก้วแล้ว ( กินของเค้าหมดแล้วเพิ่งจะมานึกออกเนอะคนเรา - -* )
“อ๋อ ก็ตอนที่เราไปตามหาอลันกันไง ตอนนั้นเธอหิวน้ำมากแล้วก็รีบวิ่งไปที่ร้านขายน้ำแถวนั้น แล้วก็สั่งน้ำเขียวแก้วโตมาดื่มใหญ่เลย แถมเธอยังโม้ใหญ่เลยนะ ว่าเธอเคยดื่มน้ำเขียว 10 ขวดเลยอ่า โห ฉันฟังแล้วแบบว่า นึกภาพตามเลย ‘ งั้นไส้เธอจะเขียวหมดรึเปล่านะ ’ ฉันคิดแบบนี้ล่ะ ฮ่าๆ”
ฉันมองหน้านายคริสค้อนๆอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยหัวเราะออกมาเช่นกัน
“ฮ้า~ วันนี้ก็สนุกดีนะ เที่ยวกับนายสนุกดี ฉันเพิ่งจะเคยออกมาเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายแบบนี้นะ ฮ่าๆ นายเป็นคนแรกเลยนะ ^ ^”
ฉันพูดยิ้มๆให้นายคริสก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วหันมาหาคริส ซึ่งตอนนี้เค้ากำลังจ้องหน้าฉันอยู่
“ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นล่ะ นายไม่สนุกเหรอ”
ถ้าใครมาเห็นสีหน้าเค้าตอนนี้ต้องคิดว่าเค้าจะร้องไห้แหงๆเลยอ่ะ เกิดอะไรขึ้น!! -[]-
“ไม่หรอก วันนี้สนุกมากเลยนะ ฉันมีความสุขมากๆ ขอบใจเธอมากนะเซริส ^ ^”
เอาอีกแล้ว คริสทำสีหน้าเช่นเดียวกับวันนั้น วันที่เค้ามาส่งฉันที่หน้าบ้าน นายเป็นอะไรน่ะ ?
“อื้อ ฉันก็มีความสุขเหมือนกัน ใครจะชวนมามันก็ไม่สำคัญแล้วล่ะ เค้าคงไม่มาแล้ว เล่นกับนายก็สนุกดี เอ้อ จริงสิ! นี่เหลือเครื่องเล่นชิ้นสุดท้ายแล้วนะ ที่เรายังไม่ได้ขึ้นน่ะ”
“หือ ? อะไรอ่ะ ฉันว่าเราเล่นครบแล้วนะ”
“ก็ ไอ้นั่นไง ^O^”
ฉันพูดก่อนจะชี้นิ้วไปที่ชิงช้าสวรรค์ที่ตอนนี้เริ่มเปิดไฟกระพริบระยิบระยับสวยงามแล้ว ฮ่าๆ ไม่อยากจะบอกนะ แต่ฉันกะจะขึ้นไอ้นี่ตอนเย็นๆนี่ล่ะ เห็นว่า ทุกเย็นที่สวนสนุกนี่จะจุดพุด้วย โอ้! ฉันอยากดู >O<
“อ๋อ นั่นสินะ เหลือเจ้านี่จริงๆด้วย”
คริสพูดก่อนจะหันมามองฉันด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจหรอกนะว่านายนี่เป็นอะไร เฮ้อ หวังว่าชิงช้าสวรรค์จะทำให้นายมีความสุขนะ =O=;;
“นี่ ไปนั่งกันเถอะ ดูเหมือนจะหมดรอบแล้วนะ ไปกันๆ >O<”
ฉันเอื้อมมือไปลากนายคริสเดินตรงดิ่งไปขึ้นชิงช้าสวรรค์อันแสนงดงามทันที >_< อยากเล่นๆๆ
ตอนนี้ฉันกับเค้าขึ้นมานั่งบนชิงช้าสวรรค์แล้ว หลังจากขึ้นมานั่งได้ซักครู่ นายคริสก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ฉันจึงเลิกสนใจเค้า แล้วหันไปมองนอกหน้าต่างแทน โว้~ ตอนเย็นสวยจริงๆด้วย >_< ดีนะที่เลือกมานั่งตอนเย็น กรี๊ดดดด เซริสชอบมากคร่า >O<
“นี่...”
จู่ๆนายคริสก็เอ่ยขึ้น
“หือ ? ว่าไง”
ฉันละสายตาจากวิวทิวทัศน์อันสวยงามข้างนอก แล้วหันกลับมามองคนตรงหน้าอย่างสนใจ
“คือว่า...เธอ...เอ่อ...ช่างมันเถอะ”
นายคริสพูดตะกุกตะกักก่อนจะตัดบทและเสมองออกไปนอกหน้าต่าง โฮ้ย~ -[]- นายจะพูดอะไรก็พูดออกมาเซ่! เก็บเงียบไว้อย่างงี้ ฉันก็อยากรู้เซ่!! >[]<
“พูดมาสิ”
ฉันพูดและจ้องมองไปที่นายคริส เค้าหันมาสบตาฉันแวบนึง แล้วก็หันไปมองข้างนอกอีก เออดี! นายไม่พูดก็อย่าพูด แล้วถ้าฉันดูวิวอยู่ก็อย่ามาขัดฉันนะ ชิ!!
“เอ่อ...”
และไม่ทันที่ฉันจะทำอารมณ์ให้เคลิ้มไปกับวิวข้างนอก นายนั่นก็เอ่ยขึ้นขัดอีก -_-+ ถ้าคราวนี้นายไม่พูดฉันเอานายตายแน่!! นานๆทีฉันจะได้ขึ้นมาบนนี้นะ TT_TT
“ว่าไง!”
ฉันพูดตะคอกเสียงใส่นายนั่นด้วยความโมโห พูดมาเซ่!! >O<
“เอ่อ คือว่า วิวสวยเนอะ ^ ^;;”
=_= เจริญเถอะ!! เรื่องแค่นี้อ่านะ
“อื้อ สวย!”
ฉันพูดปัดๆ ก่อนจะหันไปมองข้างนอกหน้าต่างอีกครั้ง โอ้! บนสุดแล้ว ว้าว~ สวยๆ มองจากนี่ เห็นถนนหนทางสุดลูกหูลูกตาเลย โอ้! ฉันชอบที่สุดเลยยย >O<
“ฉันชอบเธอ”
จู่ๆ คำพูดที่ไม่คาดฝันก็หลุดออกมาจากปากของคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉัน O_O
“หา! นายว่าไงนะ”
ฉันย้ำอีกที เผื่อว่าที่ฉันได้ยินจะฟังผิด ตะกี้นายคริสกำลังบอกว่า เค้าชอบฉันงั้นเหรอ!! เป็นไปไม่ได้
“ฉันบอกว่า ฉัน – ชอบ – เธอ”
นายคริสพูด และมองฉันด้วยสายตาจริงจัง T_T ไม่ผิดแน่ ทั้งเสียงและภาพตรงกันเป๊ะ! แถมสายตาจริงจังที่นานๆทีจะเห็น ก็โผล่มาในกรณีนี้พอดิบพอดี
พูดไม่ออกค่ะ จะให้ฉันพูดยังไงดีล่ะ TT_TT เกิดมาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ไม่เคยมีใครบอกว่าชอบฉันแบบนี้ อ้ากกก ฉันต้องทำไงดี!!
“คือว่า...เธอไม่ต้องตอบหรอก ฉันรู้คำตอบนั้นดี เธอชอบอลันนี่นา ฉันแค่บอกเพราะว่าฉันอยากให้เธอรู้ไว้น่ะ ^ ^ ไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวฉันก็เลิกชอบเธอได้ ไม่ยากหรอก ฉันก็เป็นแบบนี้ประจำแหละ”
นายคริสพูดยิ้มๆให้ฉัน ฮือ...TT_TT นายพูดแบบนี้ รู้มั้ยว่าทำให้ฉันรู้สึกแปลบๆ ยังไงไม่รู้อ่ะ
“เอ่อ...นายแน่ใจเหรอ”
TTOTT ฉันควรทำไงดี!!
“อื้อ แน่ใจสิ วันนี้ฉันมีความสุขมากเลยล่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว ^ ^”
ยิ่งฟังฉันก็รู้สึกแปลกๆ เค้า...ชอบฉันได้ยังไงกัน
“อืม”
ตอนนี้สมองของฉันหยุดทำงานแล้ว ทุกอย่างถูกปิดลงด้วยประโยคสั้นๆของคริสที่ว่า ‘ แค่นี้ก็พอแล้ว ’ และตอนนี้ ฉันก็ลงมาจากชิงช้าสวรรค์ด้วยความรู้สึกลอยๆ ตอนนี้ฉันกับคริส ไม่มีใครพูดอะไรเลย และดูเหมือนว่าเหตุการณ์นั้นจะทำให้เราคุยกันลำบากมากขึ้น
“ไอคริส!!”
และในขณะที่เราสองคนกำลังนั่งเงียบอยู่ที่ม้านั่ง ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น เสียงนั่นทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัว และนึกออก ใช่แล้ว! เสียงนี้แหละที่เป็นคนโทรไปชวนฉัน ใช่แล้ว เค้านั่นเอง...อลัน!!
โปรดติดตามตอนต่อไป
I ‘ m F o o l : สวัสดีครับ วันนี้ก็ขออัพตอนนี้ซะเลย ตี 1 กับ 8 นาที =_= รู้สึกว่า คนอ่านจะหลับหมดแล้ว 55+ คนแต่งยังไม่นอนครับ รู้สึกว่าจะเมาๆน้ำเขียวด้วย -_-+
อ่า ตอนนี้ก็ได้รู้ความในใจของคริสแล้ว โอ้! แต่มันยังไม่จบแค่นี้ครับ! ฮ่าๆ ฉากน่าระทึกกำลังรอทุกท่านอยู่ที่ตอน 22 ครับ โอ้! คนแต่งเมาได้ที่สุดๆ ไม่รู้จะเอาไงดีแล้วเนี่ย มันเริ่มมึนงงขึ้นทุกที คนอ่านรู้สึกยังไงน้า คนแต่งคิดว่าตอนนี้ เป็นตอนที่ดีตอนนึงเลยนะ ตั้งแต่แต่งมา ชอบตอนนี้ครับ 55+
เอ่อ กำลังคิดอยู่ว่า ถ้าแต่งจบเรื่องแล้ว จะมี special สองตอนนะ จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรนั้น ก็ติดตามกันต่อไปครับ แต่ต้องรอให้เรื่องนี้จบก่อนนะ คนแต่งค่อยแต่งตอนพิเศษ 55+
รู้สึกว่าตอนนี้ คริสจะมีบทเด่นขึ้นมานิดๆนะ อ่านแล้วสงสารคริสกันรึเปล่า TT_TT ฟูลโคดสงสารมันเลย นี่ถ้าคนอ่านได้รู้ว่ามันทำอะไรนะ จะเศร้ากว่านี้อีก แต่ไม่รู้คนแต่งจะบรรยายดีพอรึเปล่า 55+ ยังไงก็ฝากกันติดตามไปจนถึงตอนจบนะครับ ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ ขอบคุณทุกๆคะแนนโหวต ซาบซึ้งใจจริงๆครับ เจอกันตอนที่ 22 ครับ คนแต่งขอตัวไปเมาน้ำเขียวต่อละ 55+ บายคร๊าบบ ฝันดีครับ นักอ่านทุกท่าน อ้อๆ ถ้าใครมาอ่านตอนเช้า ก็อรุณสวสดิ์ครับผม >O<