ตอนที่ 1

 

“กรี๊ดดดดดด หลบไปนะ ถอยไป!!”

 

ฉันกรีดร้องสุดเสียง  เมื่อมารู้อีกทีว่าตัวเองกำลังลื่นไถล ปรื๊ด~ อยู่บนเก้าอี้ที่มีล้อ 4 ล้อ พร้อมกับเสียงหัวเราะอันสะใจของยัยแพรเพื่อนตัวแสบของฉัน   และประเด็นสำคัญอีกข้อนึงก็คือ มันกำลังพาฉันถลาเข้าไปหาผู้ชายคนนึงซึ่งหน้าตาหล่อมากกกก >O< 

 

“O_O  เฮ้ยยยยย ”

 

เอิ่ม...ขอพูดไรได้มั้ย -O- ฉันขอถอนคำพูดที่ว่านายหล่อ หน้าตานายตอนตกใจมันหมดหล่ออ๊า TTOTT

 

ผลัก! ตุ๊บ!!

 

และเราทั้งสองคนก็ชนกันจนได้! -_-++ สภาพฉันตอนนี้ต้องดูไม่ได้แหงๆ ว่าแต่ ทำไมฉันไม่เจ็บล่ะเนี่ย?แล้วอะไรนิ่มๆหยุ่นๆอยู่ที่มือฉัน O_o

 

“เอ่อ...ขอโทษนะ แต่มือเธอมันกำลังบีบอยู่ที่น้องชายฉัน -_- เธอจะข่มขืนฉันกลางทางเดินนี่น่ะเหรอ”

“กรี๊ดดดดดดดดด >O<”

 

แม่จ๋า TTOTT   ลูกสาวแม่ไม่บริสุทธิ์แล้วอ่า  จับไอ้นั่นอยู่ตั้งนาน ก็คิดว่าอะไร เอะใจอยู๋ตั้งนาน ว่าขาผู้ชายทำไมมันหยุ่นๆ TT^TT ที่ไหนได้ มันคือน้องชายอ่า ม่ายยยยยยย >O<

 

“โอ๊ย  จะกรี๊ด ทำไมนักหนาเนี่ย”

 

ตานั่นลุกขึ้นก่อนจะหันหน้ามาหาฉัน ด้วยดวงตาที่คมกริบ  โฮกกกก ฉันจะละลายแว้ววว~

 

“อะ..อะไรกัน ก็ฉันบอกนายแล้วนี่ว่าให้นายหลบไป นะ...นายไม่หลบเอง ฉันไม่ผิดหรอก”

 

เชอะ ใครจะไปยอมกัน!!

 

“เหรอ งั้นที่เธอจับน้องชายฉัน ก็ไม่ได้ตั้งใจงั้นสิ จับเฉยๆไม่ว่านะ บีบด้วย -_- เธอตั้งใจรึเปล่าเนี่ย”

 

อ้ากกกก ไอ้ผู้ชายหน้าตาดี  แต่ใจทราม  พ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนรึไงยะ

 

“นี่นาย ใครจะไปอยากจับกัน  ของของนายน่ะ ไม่เห็นจะดีขนาดไหนเลย ละ...เล็กจะตาย”

 

ฮ่าๆๆ ในที่สุดฉันก็คิดออก  มุกนี้ล่ะ นายแพ้แน่!! ไอไม้จิ้มฟัน ไอผู้ชายใจทราม ใจโฉด >O<

 

“นี่เธอ!! มันจะมากไปแล้วนะ  คนอย่างเธอน่ะ ไม่มีทางหาแฟนได้แน่ๆ จำไว้”

 

อ้าว แช่งกันอย่างนี้ได้ไงอ่า ยิ่งกลัวๆอยู่ TT^TT

 

“เดี๋ยวสิ  นายพูดแบบนี้ได้ไงกัน คิดว่าตัวเองดีนักรึไง คิดว่าใครๆก็รักนายรึไง ไอคนหลงตัวเอง  คนอย่างนายนะ  ใครก็ไม่อยากได้เป็นแฟนเหมือนกันแหละ หลงตัวเอง!  หลงตัวเองที่สุด!! >O<”

 

 

“นี่  เซรีส หายโกรธฉันได้ยังอ่า ฉันขอโทษน้า TTOTT”

 

เหอะ เธอสำนึกผิดแล้วเหรอ

 

“เธอรู้มั้ย เพราะไอการเล่นบ้าๆของเธอ ทำให้ฉันต้องไปเจอเหตุการณ์น่าอับอายที่สุดในชีวิตแบบนั้นน่ะ มันแย่มากๆเลย ทีนี้คนอื่นเค้าก็รู้กันหมดน่ะสิ ว่าฉันไปจับ...ไอ้นั่นของเค้าเข้าน่ะ น่าอายที่สุดเลยTTOTT”

 

“ฉันก็ขอโทษแล้วไงล่ะ  ฉันไม่รู้นี่ ว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นน่ะ ยกโทษให้ฉันนะ น้า”

 

นี่ อย่ามาทำหน้าตาอ้อนวอนเหมือนหมีร้องไห้แบบนั้นสิ เธอก็รู้นี่ว่าฉันแพ้หมีน้อยน่ะ  ชิ

 

“เอ่อ...กะ...ก็ได้ ฉันยกโทษให้”

 

เฮ้อ  แพ้จนได้เรา TOT

 

“เอางี้ เพื่อเป็นกานฉลองที่เธอยกโทษให้ฉัน  ฉันจะพาไปที่ที่นึง รับรองว่าเธอจะต้องชอบแน่ๆเลย”

 

“ที่ไหนเหรอ  มันจะเป็นที่ฉันชอบจริงๆเหรอ  ถ้าไม่จริงล่ะ”

 

“จริงแท้แน่นอน วันนั้นฉันไปกับพี่เวียร์มา พี่เค้ายังบอกเลยว่าเธอต้องชอบแน่ๆ”

 

ว้าว~ พี่เวียร์  เค้าคิดถึงฉันด้วยเหรอเนี่ย  ว้ายยยย >O< เซริส มีความสุขที่สุดเลยคร่า

 

“แหม ยิ้มใหญ่เลยนะ  ฮ่าๆ เธอยังชอบพี่ชายฉันอีกเหรอ พี่เค้าเป็นเพล์บอยนะ เธอจะทนเค้าได้เหรอ”

 

“ได้สิ  พี่ชายเธอน่ะ ทั้งหล่อ ทั้งเป็นสุภาพบุรุษ ตรงข้ามกะตาไม้จิ้มฟันเมื่อเช้าลิบลับเลย”

 

“ฮ่าๆ ก็คงจริงของเธอนะ พี่ชายฉันก็เป็นสุภาพบุรุษจริงๆ เรียนเก่ง กีฬาเลิศเลย  แต่เสียอย่างตรงคบผู้หญิงมากมายก่ายกองเหลือเกิน แม่นะ ด่าทุกคนเลย”

 

“ว่าแต่  เราจะไปกันยัง ฉันชักอยากรู้แล้วสิ”

 

 

“ว้าว~ ที่นี่น่ะเหรอ  สุดยอดเลย >O<”

 

ที่ๆยัยแพรพามานั้น เป็นร้านที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก  นั่งรถมอเตอร์ไซ จากหน้าโรงเรียนมาประมาณ 15 นาทีก็ถึง  แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญหรอก  สิ่งที่สำคัญคือ มันคือร้านขายตุ๊กตาหมี  >O<

 

“ไง  เธอชอบไหมล่ะ เค้าไม่ว่าหรอกนะ ถ้าจะแวะมาดูเฉยๆ เพราะนอกจะจะขายตุ๊กตาแล้ว ยังมี

คอฟฟี่ช็อปเล็กๆอยู่ในร้านด้วย  เพราะฉะนั้นเราจึงสามารถจิบน้ำ พลางชมตุ๊กตาหมีน่ารักๆที่รายล้อมอยู่ได้ และยังสามารถซื้อกลับบ้านได้ ถ้าต้องการด้วย คุ้มมั้ยล่ะ ฮ่าๆ”

 

“อื้อ ฉันชอบมากๆเลย  ฝากขอบคุณพี่เวียร์ด้วยนะ ทีนี้ฉันก็จะมีที่น่าสนใจอีกที่ ให้อยู่หลังเลิกเรียนแล้ว แจ่มแจ๋วที่สุด >O<”

 

“นี่ เรามาสั่งอะไรกินกันเถอะนะ ขอเมนูด้วยค่ะ”

 

“อื้อๆ ดีจ๊ะ”

 

ว้าว~ ฉันอยากจะอยู่ที่นี่นานๆจังเลย มีความสุขที่ซู๊ดดดด >~<

 

“จะรับอะไรดีครับ ^_^”

 

เฮ้ย! เดี๋ยวนะ เสียงพนักงานคนนี้  ทำไมมันคุ้นๆจังเลยอ่า  เสียงทุ้มต่ำน่าหลงใหลแบบนี้ ทำไมมันถึงคุ้นหูได้นะ

“O_o  เธอ! / นาย!  o_O”

 

โปรดติดตามตอนต่อไป