อีกส่วนที่อยากชื่นชมคนเขียนและคนแปล ใช้ภาษาได้สละสลวยมากค่ะ / เราชอบการลำดับเนื้อเรื่อง การค่อยๆคลายปมที่ปูไว้ เดินเรื่องค่อนข้างช้าแต่ไม่ยืดเยื้อ ลงรายละเอียดของบรรยากาศในยุคสมัยนั้นได้ดี // แต่ๆ ข้อติเดียวก็คือ ตัวละครเยอะมาก บอกเลยว่าช่วงแรกๆ ตอนบทในบ้านสกุลเผยนี่เราอ่านข้ามๆเลย เพราะมันยุบยิบไปหมด จริงๆถ้าตัวประกอบน้อยกว่านี้สักหน่อยก็คงจะดี (แต่มันก็เป็นอรรถรสอย่างหนึ่งล่ะนะ 555) // เอาเป็นว่าแนะนำสำหรับคนที่ชอบพระเอกงานดีไม่งี่เง่า ไม่โง่ ไม่ซึนค่ะ (ดีจนขอมอบมงสามีแห่งชาติไปเลยจ้ะ) ถ้าใครมีนิยายที่พระเอกแนวๆนี้อีก แนะนำกันได้เลยนะคะ /ขอบคุณล่วงหน้า อิๆ

ตอนอ่านแสนชังนิรันดร์รักว่าอินแล้ว มาอ่านเรื่องนี้อินจัดหนักยิ่งกว่าเดิมอีก! ตอนนี้กลายเป็นแฟนนิยายคุณเผิงไหลเค่อแล้วค่ะ เราชอบคาแรคเตอร์พระเอก"เผยโย่วอัน"มากๆๆเลย กรีดร้องอยากจะเข้าไปเป็นนางเอกเอง 555 เป็นผู้ชายที่งานดีที่สุดเท่าที่เราเคยอ่านนิยายมาเลย ฉลาดแยบยลที่สุด ไม่เจ้าเล่ห์ แต่รู้เท่าทันศัตรูถึงขั้นที่คิดนำไปไกลกว่าหลายก้าว สุขุมพูดน้อย แต่พูดทีคือหนักแน่นมั่นคง แถมยังมีเหตุผล แยกแยะดีชั่วชัดเจน ปกป้องภรรยาดีที่หนึ่ง ถึงนางเอกจะติดขี้แยไปบ้าง แต่ถึงเวลาที่ควรฉลาดนางก็ทำได้ดี เราว่าคาแรคเตอร์ทั้งคู่เหมาะสมกัน เหมือนคนหนึ่งใช้เหตุผลนำ อีกคนใช้อารมณ์นำ พออยู่ด้วยกันแล้วกลับเติมเต็มกันและเข้าอกเข้าใจ เป็นคู่ที่น่ารักมากๆคู่หนึ่งเลย

พี่ใหญ่เผยเป็นคนดีที่สุดฝูเอ๋อร์โชคดีได้แต่วกับพี่ใหญ่เผย เรื่องนี้มีทั้ง สุข เศร้า ซึ้ง ยิ่งเล่ม3อ่านไปน้ำตาไหล ซึ้งกับความรักของพระเอกที่มีให้นางเอก ปกป้องคุ้มครองภรรยาไม่ให้มีภัยอันตราย เสียสละตัวเองรับโทษจากฮ่องเต้ โดนเนรเทศไปอยู่นอกด่าน แต่ทั้งคู่ก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกันเพราะความรักที่มีต่อกัน อีกฉากที่เศร้าคือ พระเอกนางเอกต้องยกลูกชายให้เป็นฮ่องเต้ แต่ก็ยังได้ดูแลลูกชายอยู่ห่างๆ ส่วนตอนพิเศษ3ตอน ก็สนุก ท่านเผิงไหลเค่อไม่ทำให้ผิดหวัง แต่เรื่องหน้าของท่านเผิงไหลเค่อ อย่าตัดฉากเข้าหอของพระนางนัก

แค่ตัวอย่าง พี่ใหญ่เผยก็เรียกนํ้าตาได้แล้วอ่ะ...ซึ้ง