เฮ้อ… จริงๆ แล้ว ตอนแรกเขาว่าเขาน่ะแสนจะรำคาญยัยน้องสาวตัวดีนี่ซะเต็มประดาจนพูดไม่ถูก ค่าที่ชอบเข้ามาเจ๊าะแจ๊ะ ออดอ้อน งอแงง้องแง้ง ยุ่งกับเรื่องของเขาไม่มีที่สิ้นสุด จนต้องหาทางกำจัดด้วยการขับไล่ไสส่งให้ออกไปให้ไกลจากชีวิต ซึ่งก็ทำท่าจะประสบผลสำเร็จเป็นอย่างดีซะด้วย อืม… ชีวิตที่ไม่มียัยนี่คอยก่อกวนเขามันแสนจะสงบสุขดีจริงๆ แต่ เอ๊ะ แล้วทำไมเวลาเขาเห็นว่ามีผู้ชายมากหน้าหลายตาเรียงแถวกันเข้ามายื่นใบสมัครเป็นน้องเขย มันถึงได้หงุดหงิดจนพานอยากอาละวาดตลอดเวลาอย่างนี้ล่ะเนี่ย อย่าบอกนะว่าเขาเกิดหลงรักน้องสาวตัวเองเข้าแล้ว… เขาเนี่ยนะ… ไม่หรอก ใครๆ ก็รู้นี่นาว่าพี่น้องกันน่ะรักกันไม่ได้หรอกนะ!!!