หนุกค่ะ

เป็นครั้งแรกที่อ่านจบ แล้วค่อยมาอ่านรีวิว ส่วนตัวแล้วชอบเรื่องนี้นะคะ นางเอกดูพยายามคิดให้ดีก่อน ให้โอกาสกับตัวเองได้เข้าใจตัวเองก่อนจะตัดสินใจจริงๆ ส่วนเรื่องของเพื่อนๆ รักมากก็ยิ่งเจ็บมาก ไปๆ มาๆ คอมเม้นอย่างกับเป็นเรื่องเศร้าน้ำตาคลอ ตอนที่อ่านนี่ยิ้มกับหนังสือหลายครั้งนะคะ （≧∇≦）

ไม่ชอบนิสัยชาลีมาก ๆ ๆ ๆ ไม่มีความรู้สึกว่าจะฝากชีวิตไว้ได้ จป็นผช.ที่เห็นแก่ตัวอะ ไม่มีอะไรทั้งนั้น ไม่มีแม้แต่ความชัดเจน หล่ออย่างเดียวกินไม่ได้นะคะ นางเอก โรสิตา เฮ้อ ...จะเอาอะไรคะ คำตอบอะไร ไม่คิดถึงจิตใจรดิศบ้างเลย ชอบรดิศมากที่สุด ยังมีผช.แบบนี้อีกหรือ สรุปว่าไม่ค่อยชอบเท่าไหร่กับพร็อตแบบนี้

ตอนแรกเข้ามาดูรีวิว เห็นแต่ละคอมเม้นท์แล้วกลัว เกือบจะไม่อ่านแล้วค่ะ แต่ในที่สุดก็อ่านจบ ไม่ผิดหวังค่ะ เราว่าเล่มนี้สนุก พล็อตเรื่องนี้ดูเป็นจริงจับต้องได้ แต่รายละเอียดบางจุดยังไม่ค่อยชัดเจนและน้อยไปหน่อย และอยากให้เขียนถึงงานเลี้ยงรุ่นที่จะมาถึง อยากรู้ว่าอุ้มกับสิรีจะเป็นยังไงต่อ เราไม่คิดว่านางเอกจับปลาสองมือนะ เพราะยังไม่ได้ตกลงคบกับใคร ซึ่งก็ไม่แปลกที่จะเอนเอียงไปๆมาๆ เพราะโพรไฟล์เทพทั้งคู่เลย เราอ่านจบแล้วเราก็คิดว่านางเอกรักรดิศเพราะเค้าอยู่ใกล้ๆเอาใจใส่ตลอดเวลา ไม่แปลกหรอกค่ะ ที่จะหันกลับมารักรดิศ เพราะกับชาลีก็ไม่ได้เจอกันบ่อย โอกาสที่จะพัฒนาความสัมพันธ์มีน้อย ขอบคุณนายน้อยที่เขียนเรื่องสนุกๆให้ได้อ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :)

แต่เราชอบรดิศนะน่ารักจัง นาน ๆ จะเจอผู้ชายแบบนี้