มยองนัง : อันยองฮาเซโย ^^ วันนี้มยองนังคนสวยที่สุดในสามโลกขออาสาเป็นเจ้ซัก เอ้ย! พิธีกรจำเป็นจับเหล่านักเขียนแจ่มใสเลิฟซีรี่ส์มาเปิดอก พูดคุยกันแบบกันเอ้ง...กันเอง >////< ว่าแต่สาวสวย (น้อยกว่ามยองนัง -_-;) คนนี้คือใครรายงานตัวด่วนจ้ะ
ฮัลโหลๆ นี่หัวสมองตีบตันนะเตง :)
 
มยองนัง : อยู่ๆ ก็เข้ามาเป็นนักเขียนกันได้ยังไงคะ เคยคิดไว้หรือเปล่า?
ไม่เคยคิดมาก่อนเลยค่ะ แค่อยากหาอะไรสนุกๆ ทำ งานขีดๆ เขียนๆ สนุกดีสำหรับเรา เค้าว่ากันว่าเราจะทำบางอย่างได้ดี ถ้าเรามีความสุขกับมัน :)
 
มยองนัง : แล้วก่อนหน้าจะมาจับปากกากดคีย์บอร์ดนี่ ทำอะไรกันมาก่อนคะ (มยองนังจะได้เดินตามรอยเผื่อว่าพรสวรรค์นักเขียนจะพุ่งออกมาบ้าง)
ก่อนหน้าจะมาเป็นนักเขียนก็เป็นนักเรียน เรียนหนังสือชิลๆ นี่แหละค่ะ เอาชีวิตธรรมดาๆ มาขีดๆ เขียนๆ ให้มันแปลกใหม่น่าสนใจ ก็บู้มมมมกลายเป็นโกโก้ครั้นนนนนช์ O_O
 
มยองนัง : กว่าจะเขียนเรียงความ 2 หน้า A4 ได้มยองนังนั่งคิดเป็นเดือน แต่นี่แต่งนิยายกันเป็นร้อยๆ หน้า ไปเอาพล็อตเอาแรงบันดาลใจมาจากหนาย~~
ชีวิตนักเรียนมันน่าเบื่อเหมือนกันนะ ชอบคิดอะไรแผลงๆ มันจะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อเราขีดๆ เขียนๆ หรือสร้างมันขึ้นมานี่แหละ :)
 
มยองนัง: อ่านพล็อตมยองนังว่ากรี๊ดแล้วนะ เจอซิกซ์แพ็กส์พระเอกเข้าไปนี่สลบจ้ะ คิดคาแร็กเตอร์ได้ไงคะ แต่ละคนสเป็กมยองนังทั้งนั้นเลย (แหม~ นักเขียนแต่ละคนนี่ช่างรู้ใจเนอะ \(^.,^)/)ผู้ชายแบบไหนที่ทำให้เราหวั่นไหว นั่นล่ะ จับมาเขียนเลย!
 
มยองนัง : คิดว่าอะไรคือสิ่งล่อตาล่อใจที่ทำให้หลุดจากความตั้งใจในการปั่นต้นฉบับ (คำถามนี้พี่ๆ บ.ก. คิดนะ มยองนังไม่ได้คิดเอง พูดเลย)
งานออกแบบ...ช่วงที่เรียนออกแบบไม่สามารถแยกสมองไปคิดเรื่องอื่นได้เลยนอกจากงานดีไซน์พอมีงานดีไซน์เราก็เจอสังคมใหม่ๆ ปาร์ตี้หนักแทบทุกวันยิ่งทำให้เราหลุดจากงานเขียนไปเย้อออเลย รอกลับมาเคาะสนิมเร็วๆนี้นะคะ
 
มยองนัง: ถ้าพระเอกในนิยายที่แต่งเกิดหลุดออกมาแล้วบอกกับว่า “คุณครับ 1 วันนี้ผมเป็นของคุณ” อยากจะให้เป็นพระเอกจากเรื่องไหนคะ และจะวางแผนทำอะไรกับเค้าบ้างในวันนั้น
ไม่เอาดีกว่า แต่ละคนนี่ไว้ใจไม่ได้อ่ะ 5555 แต่ถ้าเป็นไปได้จริงๆอยากส่งนกพิราบไปเชิญทุกหนุ่มมาเจอกันที่โดมเรดโอเชี่ยนและปาร์ตี้กันให้ลืมโลกไปเลย วู้ว!
 
มยองนัง : เคยนั่งแต่งนิยายแล้วเกิดหมั่นไส้นางเอกจนอยากจะเข้าไปรับบทแทนบ้างมั้ยคะ (บอกด้วยนะว่าเรื่องไหน เผื่อมยองนังจะไปสวมรอยแทน หุหุ)
ใครจะไปเคยเหมือนเธอ เจ๊มยองนัง -_-;;
 
มยองนัง: ถ้าเกิดรู้ล่วงหน้าว่าหนังสือนิยายเล่มสุดท้ายของตัวเองจะกลายเป็นวัตถุล้ำค่าที่มวลมหาประชาชาติต้องการ อยากจะเขียนถึงเรื่องอะไร
เรื่องที่เป็นไปไม่ได้... ในโลกอนาคตจินตนาการสามารถวาร์ปเราไปยังที่ที่ต้องการได้อย่างไม่สิ้นสุด แม้แต่ที่ที่ไม่เคยมีมาก่อน ที่ที่แปลกประหลาดและเต็มไปด้วยผู้คนและเรื่องราวที่เราใช้จิตวาดขึ้นเอง มีความสุขกับจินตนาการของเราเอง!
 
มยองนัง: มีอะไรจะฝากทิ้งท้ายไว้ให้เหล่าแฟนคลับที่กำลังติดตามผลงานอยู่ตอนนี้มั้ยคะ
ฉันจะทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุด เพื่อให้เรามามีความสุขด้วยกันนะ :) ฉันรักรอยยิ้มของเธอ และอยากให้เธอยิ้มหัวเราะในทุกๆวัน ❤