1.        ‘ระวิวรินทร์’ เป็นใครมาจากไหน ขอรบกวนแนะนำตัวเพื่อทำความรู้จักกันก่อนค่ะ
สวัสดีค่ะ โจ้ ‘ระ -วิ -วะ -ริน’ค่ะ นามปากกาอ่านยาก จำยากไปสักหน่อยนักอ่านคงไม่ว่ากันนะคะ ชอบและสนใจหนังสือท่องเที่ยว ต้นไม้ดอกไม้ต่างๆ ค่ะ งานเขียนที่ผ่านมาเลยมีเรื่องราวที่เหล่านี้อยู่ในงานเขียนเสมอๆ หากต้องการพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ หรือทวงงานติดต่อได้ที่นี่ค่ะ [email protected] หรือTwitter @rawiwarin
 
2.       อยากรู้จังเลยค่ะว่าความฝันในการเป็นนักเขียนเริ่มต้นขึ้นเมื่อไหร่ แล้วเข้ามาสู่เส้นทางการเป็นนักเขียนได้อย่างไร และที่สำคัญสุดๆ...ชีวิตการเป็นนักเขียนเหมือนกับที่คิดฝันเอาไว้ก่อนหน้านี้หรือเปล่าคะ
                หลายปีก่อน หลังจากเรียนจบและต้องห่างบ้านและเพื่อน อยู่เหงาๆ บวกกับการได้อ่านหนังสือท่องเที่ยวสวยๆ น่าสนใจหลายๆ ที่ เลยลองเอามาขีดเขียนร้อยเรียงเป็นเรื่องราวค่ะ
                จริงๆ ไม่เคยฝันไว้ก่อนว่าอยากเป็นนักเขียนนะคะ พอรู้ตัวก็เริ่มลงมือเขียนแล้ว เลยไม่ค่อยมีอะไรที่คิดฝันไว้มากนัก นอกจากการได้เห็นหนังสือเป็นรูปเล่ม การเป็นนักเขียนก็มีทั้งยากทั้งง่ายแตกต่างกันไปค่ะ มีทั้งเหมือนและไม่เหมือนที่คิดไว้ค่ะ ก็คงเหมือนกับอาชีพอื่นๆ เพียงแต่งานเขียนเป็นงานที่ให้อิสระทางความคิดและบ่งบอกตัวตนของตัวเองได้มากกว่างานอื่นที่เคยทำค่ะ             
 
3.       แล้วถ้าไม่ได้เป็นนักเขียนของแจ่มใส คิดว่าตอนนี้ตัวเองน่าจะกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหนคะ
                คงทำงานประจำที่ไหนสักแห่งแล้วกลับไปเป็นชาวนาค่ะ
 
4.       นิยายแต่ละเรื่องต้องอาศัยแรงบันดาลใจในการเขียนไม่น้อยเลยทีเดียว อยากจะรู้จังเลยค่ะว่ามีวิธีการสร้างแรงบันดาลใจยังไงบ้าง แง้มให้หลายๆ คนที่ฝันอยากจะเป็นนักเขียนเหมือนกันทราบสักนิดได้มั้ยคะ
                โดยมากจะมาจากการฟังเพลงที่ชอบ อ่านหนังสือที่ชอบและเรื่องราวที่สนใจค่ะ การได้เสพงานที่ถูกใจ ภาษาสละสลวย ไพเราะ หรือเห็นสถานที่สวยๆ เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดงานเขียนค่ะ
 
5.       หลายๆ คนแอบกระซิบถามมาค่ะ ว่าพระเอกในนิยายหล่อโดนใจนักอ่านขนาดนี้ ไม่ทราบว่ามีต้นแบบจริงๆ หรือเป็นเพียงแค่ชายในฝันที่นักเขียนสร้างขึ้นมาเองคะ
                ส่วนมากจะเป็นชายในฝันที่สร้างขึ้นค่ะ เหมือนมีภาพคุณผู้ชายในจินตนาการและคิดว่าคนแบบไหนที่เราชอบ ก็จะเอามาใส่ในเรื่อง การกระทำความคิดก็จะนึกเอาว่าเราอยากเจอคนแบบไหนค่ะ แต่ก็อาจจะมีจากเรื่องจริงบ้างแต่แค่เล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นค่ะ
 
6.       สมมติว่าเกิดปาฏิหาริย์แล้วพระเอกในนิยายหนึ่งคนจะออกมาโลดแล่นในชีวิตจริงได้หนึ่งวัน ‘ระวิวรินทร์’ จะเลือกพระเอกคนไหน จากเรื่องอะไรให้มีชีวิตขึ้นมา และในวันนั้นจะทำกิจกรรมอะไรเพื่อสร้างความประทับใจแบบสุดๆ ให้กับเขาดี
                เลือกไม่ได้...เพราะรักทุกคน ขอเก็บทุกคนไว้ในเรื่องค่ะ จริงๆ เวลาเขียนหนังสือก็รักหนังสือ พระเอกนางเอกเหมือนเป็นลูกค่ะ และพยายามจะใส่ทุกอย่างให้น่าประทับใจไว้ในเรื่อง และคิดว่าปล่อยให้โลดเล่นอยู่ในหนังสือก็น่าจะเพียงพอเนอะ
 
7.       ถ้าตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่ง แล้วพบว่าตัวเองกลายเป็นนางเอกในนิยายที่เขียน อยากทราบว่าจะเลือกเป็นนางเอกคนไหน จากเรื่องอะไร และเพราะอะไรถึงอยากเป็นนางเอกคนนี้
                นึกภาพตัวเองเป็นนางเอกไม่ออกจริงๆ ค่ะ ขอตอบแบบข้อข้างบนคือเลือกไม่ได้ค่ะ อย่างที่บอกรักลูกชายลูกสะใภ้ทุกคนไม่มีมากน้อยไปกว่ากัน แต่ละเรื่องก็เขียนจากความรักและประทับใจ เลยจะขอเก็บลูกชายลูกสะใภ้ไว้ในหนังสือแบบนั้นค่ะ
 
8.       ถ้าเดตไลน์การส่งต้นฉบับมาจ่ออยู่ตรงหน้า ต้นฉบับก็ยังไม่เสร็จลุล่วงสักที ในขณะที่กำลังคร่ำเคร่งกับงานแบบสุดๆ บังเอิญ! มีสิ่งหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าแล้วทำให้สมาธิในการเขียนกระเจิดกระเจิงจนรวบรวมกลับมาเขียนนิยายต่อไม่ได้ อยากทราบว่าสิ่งนั้นคืออะไรคะ (จะได้นำข้อมูลไปบอกกอง บ.ก. ให้กำจัดสิ่งเหล่านี้ให้หมดไป)
                โอ้ววว เยอะแยะมากมายค่ะ คิดว่าเนื้อที่ไม่น่าจะพอ ^__^
 
9.       ถ้าเกิด ‘ระวิวรินทร์’ สามารถรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าว่าหนังสือนิยายเล่มสุดท้ายของตัวเองจะกลายเป็นวัตถุล้ำค่าที่มวลมนุษยชาติต้องการหามาไว้ในครอบครอง ไม่ทราบว่าจะเขียนนิยายเล่มนั้นให้ออกมาในแนวไหน หรือเขียนเกี่ยวกับเรื่องอะไรคะ
                ขอเป็นแค่ว่าถ้าต้องเขียนนิยายเล่มสุดท้ายแล้วกันนะคะ จริงๆ พอเขียน สุดปลายขุนเขา ได้แล้ว ก็คิดว่าจากนี้ถ้าตัวเองไม่สามารถเขียนได้อีกก็จะไม่เสียดายอะไรแล้วค่ะ แต่ถ้าถามหลังจากนี้...อยากเขียนเรื่องราวที่เล่าถึงวิถีชีวิตแบบลูกทุ่งบ้านนา ความรักแบบลูกทุ่ง วิถีชีวิตแบบบ้านๆ ค่ะ
 
10.    สุดท้ายแล้ว เปิดโอกาสให้ฝากบอกอะไรไปถึงนักอ่านที่ติดตามผลงานทั้งผลงานในอดีต ปัจจุบัน และรอติดตามผลงานในอนาคต ขายของได้อย่างเต็มที่เลยนะคะ
                อยากขอบคุณค่ะ...ขอบคุณนักอ่านที่ติดตามผลงานกันมาตลอดรวมถึงนักอ่านที่เปิดโอกาสอ่านงานของระวิวรินทร์ค่ะ นักเขียนคนนี้เขียนงานค่อนข้างช้า นานๆ จะมาสักที ขอบคุณทุกคนที่อดทนรอและขอบคุณที่อ่านผลงานนักเขียนคนนี้ค่ะ ขอบคุณจากใจค่ะ